خلاصه کلیدی مقاله
سوال
آیا مصرف خوراکی آزیترومایسین در طول زایمان، سپسیس و مرگ و میر نوزادان را کاهش می دهد؟
یافتهها
این کارآزمایی تصادفی در غرب آفریقا شامل 11983 والدین زایمان و نوزادان آنها بود. شیوع نقطه پایانی ترکیبی سپسیس یا مرگ و میر نوزادان در گروه آزیترومایسین (2.0%) و گروه دارونما (1.9%) مشابه بود. با این حال، شیوع عفونت های غیرتهاجمی در طول 4 هفته بعد برای نوزادان (عفونت های پوستی) و والدین (تب پس از زایمان و ماستیت) در گروه آزیترومایسین کاهش یافت.
معنی
این نتایج از معرفی روتین آزیترومایسین خوراکی در هنگام زایمان برای کاهش سپسیس یا مرگ و میر نوزادان حمایت نمی کند.
شرح مقاله
اهمیت
سپسیس نوزادی یکی از علل اصلی مرگ و میر نوزادان است. برای کاهش سپسیس و مرگ و میر نوزادان در مناطقی با بالاترین بار بیماری، به مداخلات جدید نیاز است.
هدف
ارزیابی اثربخشی آزیترومایسین داخل زایمانی در کاهش سپسیس یا مرگ و میر نوزادان، و همچنین عفونتهای نوزادان و مادران.
طراحی، تنظیم و شرکتکنندگان
این کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده، دوسوکور و کنترلشده با دارونما، بین اکتبر 2017 و مه 2021، والدین زایمانکننده و نوزادان آنها را در 10 مرکز بهداشتی در گامبیا و بورکینافاسو، غرب آفریقا، ثبتنام و پیگیری کرد.
مداخلات
شرکتکنندگان به طور تصادفی به دریافت آزیترومایسین خوراکی (2 گرم) یا دارونما (نسبت 1:1) در طول زایمان اختصاص داده شدند.
نتایج اصلی و معیارها
پیامد اصلی ترکیبی از سپسیس یا مرگ و میر نوزادان بود که مورد اول بر اساس معیارهای میکروبیولوژیک یا بالینی تعریف شده بود. پیامدهای ثانویه شامل عفونتهای نوزادان (عفونتهای پوستی، نافی، چشم و گوش)، مالاریا و تب؛ عفونتهای پس از زایمان (سپسیس پس از زایمان، ماستیت)، تب و مالاریا؛ و استفاده از آنتیبیوتیکها در طول پیگیری 4 هفتهای بود.
نتایج
در این کارآزمایی 11983 نفر در حال زایمان (میانه سن، 29.9 سال) به طور تصادفی انتخاب شدند. در مجموع، 225 نوزاد (1.9 درصد از 11783 تولد زنده) به نقطه پایانی اولیه رسیدند. بروز مرگ و میر یا سپسیس نوزادان در گروههای آزیترومایسین و دارونما مشابه بود (2.0٪ [115/5889] در مقابل 1.9٪ [110/5894]؛ تفاوت خطر [RD]، 0.09 [95٪ CI، -0.39 تا 0.57])، همانطور که بروز مرگ و میر نوزادان (0.8٪ در مقابل 0.8٪؛ RD، 0.04 [95٪ CI، -0.27 تا 0.35]) و سپسیس نوزادان (1.3٪ در مقابل 1.3٪؛ RD، 0.02 [95٪ CI، -0.38 تا 0.43]) بود. نوزادان در گروه آزیترومایسین در مقایسه با گروه دارونما، بروز عفونتهای پوستی (0.8٪ در مقابل 1.7٪؛ RD، -0.90 [95٪ CI، -1.30 تا -0.49]) و نیاز به آنتیبیوتیک (6.2٪ در مقابل 7.8٪؛ RD، -1.58 [95٪ CI، -2.49 تا -0.67]) کمتری داشتند. والدین پس از زایمان در گروه آزیترومایسین، بروز ماستیت (0.3٪ در مقابل 0.5٪؛ RD، -0.24 [95٪ CI، -0.47 تا -0.01]) و تب پس از زایمان (0.1٪ در مقابل 0.3٪؛ RD، -0.19 [95٪ CI، -0.36 تا -0.01]) کمتری داشتند.
بحث و نتیجه گیری
آزیترومایسین تجویز شده به صورت خوراکی در طول زایمان، سپسیس یا مرگ و میر نوزادان را کاهش نداد. این نتایج از معرفی روتین آزیترومایسین داخل زایمانی خوراکی برای این منظور حمایت نمیکند.
*جهت مطالعه جزییات بیشتر مقاله، به رفرنس اصلی در زیر مراجعه نمایید.
:Citation
Roca A, Camara B, Bognini JD, et al. Effect of Intrapartum Azithromycin vs Placebo on Neonatal Sepsis and Death: A Randomized Clinical Trial. JAMA. 2023;329(9):716–724. doi:10.1001/jama.2022.24388