خلاصه کلیدی مقاله
سوال
اثر بخشی و ایمنی استفاده‌ی طولانی‌مدت از داروهای شل‌کننده عضلات در درمان درد مزمن چگونه است؟
یافته‌ها
در این مرور سیستماتیک از 44 مطالعه که شامل 2482 شرکت‌کننده بود، 9 داروی شل‌کننده عضلات ارزیابی شدند. شواهد نشان داد که شل‌کننده‌های عضلات ممکن است برای درمان نورالژی تری‌ژمینال، کرامپ‌های دردناک و درد گردن مفیدتر از دارونما باشند، اما برای فیبرومیالژیا، کمر درد و سایر سندرم‌ها، شواهد نشان نداد که مفیدتر از دارونما باشند.
معنی
این یافته‌ها نشان می‌دهد که استفاده طولانی‌مدت از شل‌کننده‌های عضلات ممکن است تنها برای برخی از سندرم‌ها مفید باشد؛ تجویزکنندگان باید در صورتی که اهداف مرتبط با درد برآورده نشد، استفاده از دارو را کاهش دهند.
شرح مقاله
اهمیت
گایدلاین‌های سختگیرانه‌‌ی تجویز اوپیوئیدها باعث افزایش تجویز شل‌کننده‌های عضلات اسکلتی (SMRs) برای درد مزمن شده‌اند، اما اثربخشی استفاده طولانی‌مدت از این داروها برای درد مزمن هنوز مشخص نیست.
هدف
مرور سیستماتیک اثربخشی یا کارآیی استفاده طولانی‌مدت از شل‌کننده‌های عضلات برای درد مزمن.
طراحی، تنظیم و شرکت‌کنندگان
دو بازبین به‌طور سیستماتیک به جستجوی منابع در Ovid MEDLINE، Embase ، Web of Science، CINAHL و Cochrane تا تاریخ 4 دسامبر 2023 پرداختند. فقط مقالات منتشرشده به زبان‌های انگلیسی، اسپانیایی یا ایتالیایی شامل شدند. تنها مطالعات بالینی تصادفی (RCTs) و مطالعات همگروهی با گروه‌های مقایسه‌ای که مدت زمان حداقل یک ماه برای استفاده از شل‌کننده‌های عضلات در درد مزمن را ارزیابی کرده بودند، وارد بررسی شدند. داده‌ها از نظر ریسک سوگیری و کیفیت به‌طور دوتایی بررسی شدند. مطالعات بر اساس سندرم درد مزمن طبقه‌بندی شدند: کمر درد، فیبرومیالژیا، سردردها، کرامپ‌های دردناک یا اسپاستیسیته و سایر سندرم‌ها.
نتایج
در مجموع 30 مطالعه RCT با 1314 شرکت‌کننده و 14 مطالعه همگروهی با 1168 شرکت‌کننده، شل‌کننده‌های عضلات را برای درد مزمن ارزیابی کردند. بیشتر مطالعات کوتاه‌مدت (4-6 هفته) بودند. 9 داروی شل‌کننده عضلات مختلف در مطالعات مورد بررسی قرار گرفت. 11 مطالعه (25%) با باکلوفن، 8 مطالعه (18%) با تیزانیدین و 7 مطالعه (16%) با سیکلوبنزاپرین بررسی شده بودند. شواهد نشان داد که شل‌کننده‌های عضلات برای نورالژی تری‌ژمینال، درد گردن و کرامپ‌های دردناک اثربخشی قوی‌تری داشتند؛ اما برای فیبرومیالژیا، کمردرد و سایر سندرم‌ها، شواهد نشان نداد که اثربخشی بیش از دارونما داشته باشند. شایع‌ترین عوارض جانبی شامل خواب‌آلودگی و خشکی دهان بود. مطالعات RCT با ریسک سوگیری کم تا متوسط و کیفیت مطالعات کوهورت از متوسط تا خوب بودند.
بحث و نتیجه گیری
در این مرور سیستماتیک، استفاده‌ی طولانی‌مدت از شل‌کننده‌های عضلات برای درد مزمن، یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده طولانی‌مدت از این داروها ممکن است برای بیماران با اسپاسم‌ها یا کرامپ‌های دردناک و درد گردن مفید باشد؛ اما استفاده طولانی‌مدت آن‌ها برای کمردرد، فیبرومیالژیا و سردردها مفید به نظر نمی‌رسد. پزشکان باید مراقب عوارض جانبی باشند و در صورتی که اهداف درد برآورده نشد، کاهش مصرف دارو را در نظر بگیرند.
*جهت مطالعه جزییات بیشتر مقاله، به رفرنس اصلی در زیر مراجعه نمایید.
:Citation
Oldfield BJ, Gleeson B, Morford KL, et al. Long-Term Use of Muscle Relaxant Medications for Chronic Pain: A Systematic Review. JAMA Netw Open. 2024;7(9):e2434835. doi:10.1001/jamanetworkopen.2024.34835
