خلاصه کلیدی مقاله
سوال
ویژگی‌های بالینی، حساسیت به ضد قارچ‌ها و توالی‌یابی ژنومی Trichophyton indotineae چگونه است؟
یافته‌ها
در این مطالعه موردی از ۱۱ بیمار در نیویورک سیتی، بیماری شدید، ناکارآمدی درمان‌های استاندارد ضد قارچ و تاخیر در تشخیص شایع بود. تغییرات توالی اپوکسیداز اسکوالن L393S و F397L و مقادیر حداقل غلظت مهاری ترbinafine برابر یا بیشتر از ۰.۵ میکروگرم بر میلی‌لیتر با شکست درمان با ترbinafine مرتبط بودند، و ایزوله‌های آمریکایی نشان‌دهنده تفاوت‌هایی با ایزوله‌های شناخته‌شده هندی بودند.
معنی
تظاهر T. indotineae شامل عفونت‌های گسترده و مقاوم به درمان، اغلب مقاوم به درمان استاندارد با ترbinafine است، در حالی که تجزیه و تحلیل سابقه سفر و ارتباط بین ایزوله‌ها نشان‌دهنده منشأ احتمالی این عفونت‌ها در بنگلادش است.
شرح مقاله
اهمیت
Trichophyton indotineae یک درماتوفیت نوظهور است که باعث شیوع عفونت‌های گسترده تینیا می‌شود که اغلب به ترbinafine پاسخ نمی‌دهد. این گونه در سراسر جهان و در چندین ایالت ایالات متحده شناسایی شده است، با این حال داده‌های دقیق ایالات متحده در مورد عفونت‌های ناشی از T. indotineae اندک است و می‌تواند روش‌های درمانی و درک پزشکی از انتقال را بهبود بخشد.
هدف
همبستگی ویژگی‌های بالینی عفونت‌های T. indotineae با نتایج آزمایش حساسیت ضد قارچ آزمایشگاهی، تغییرات توالی ژن اپوکسیداز اسکوالن و ارتباط بین ایزوله‌ها با استفاده از توالی‌یابی ژنوم کامل.
طراحی، تنظیم و شرکت‌کنندگان
این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر بر روی بیماران مبتلا به عفونت‌های T. indotineae در نیویورک سیتی از ماه مه ۲۰۲۲ تا مه ۲۰۲۳ انجام شد. بیماران مبتلا به عفونت‌های تایید شده T. indotineae از ۶ مرکز پزشکی نیویورک سیتی جذب شدند.
نتایج اصلی و معیارها
بهبودی یا درمان در آخرین مرحله فالو آپ.
نتایج
از بین ۱۱ بیمار مبتلا به T. indotineae (۶ مرد و ۵ زن؛ میانه [محدوده] سن، ۳۹ [۱۰-۶۵] سال)، ۲ نفر باردار بودند؛ ۱ نفر لنفوم داشت؛ و بقیه دارای سیستم ایمنی سالم بودند. نه بیمار سابقه سفر به بنگلادش را گزارش کردند. همه بیماران دارای ضایعات گسترده با مقیاس و التهاب متغیر، نارسایی مونوتراپی ضد قارچ موضعی و تاخیر در تشخیص (محدوده، ۳-۴۲ ماه) بودند. درمان با ترbinafine در ۷ بیمار با دوزهای استاندارد (۲۵۰ میلی‌گرم روزانه) برای مدت طولانی ناموفق بود؛ این بیماران همچنین دارای ایزوله‌هایی با جایگزینی اسید آمینه در موقعیت‌های ۳۹۳ (L393S) یا ۳۹۷ (F397L) در اپوکسیداز اسکوالن بودند که با افزایش حداقل غلظت مهاری ترbinafine به ۰.۵ میکروگرم بر میلی‌لیتر یا بالاتر مرتبط بود. بیمارانی که با فلوکونازول و گریسئوفولوین درمان شدند به ترتیب در ۲ از ۴ و ۲ از ۵ مورد بهبود یافتند، بدون هیچ ارتباطی بین نتایج و حداقل غلظت مهاری ضد قارچ. علاوه بر این، ۵ از ۷ بیمار تحت درمان با ایتراکونازول در آخرین پیگیری بهبود یافتند یا بهبودی داشتند و ۲ از ۷ نفر پیگیری نشدند یا درمان را قطع کردند. بر اساس تجزیه و تحلیل توالی‌یابی ژنوم کامل، ایزوله‌های آمریکایی خوشه‌ای متمایز از ایزوله‌های هندی تشکیل دادند.
بحث و نتیجه گیری
نتایج این سری موردی نشان می‌دهد که شدت بیماری، تاخیر در تشخیص و عدم پاسخ به دوزها و مدت زمان معمولاً استفاده‌شده از داروهای ضد قارچ برای تینیا در این گروه بیمار عمدتاً دارای سیستم ایمنی سالم با T. indotineae شایع بود، که با داده‌های منتشر شده مطابقت دارد. ایتراکونازول به طور کلی موثر بود و احتمالاً عفونت در بنگلادش کسب شده است.
*جهت مطالعه جزییات بیشتر مقاله، به رفرنس اصلی در زیر مراجعه نمایید.
:Citation
Caplan AS, Todd GC, Zhu Y, et al. Clinical Course, Antifungal Susceptibility, and Genomic Sequencing of Trichophyton indotineae. JAMA Dermatol. 2024;160(7):701–709. doi:10.1001/jamadermatol.2024.1126
